تکیه‌ی حجّت نجفی

از بناها و تکایای تازه احداث شده تخت فولاد است. که گنبد بزرگ آن به سبک معماری گنبد مساجد قدیم توسط فرزندان شیخ مرتضی نجفی متوفّی 1386 ق. و مشهور به «حجّت نجفی» بنا گردیده است.
دورنمای گنبدبزرگ و ایوان باز جلوی آن با کاشی‌های هفت رنگ دلنواز هر بیننده را به سمت خود جلب می‌کند. علّت دفن این عالم جلیل در این محل مجاورت با مدفن بزرگ این خاندان (شیخ محمدتقی رازی) و پدر بزرگوارش شیخ جمال‌الدین نجفی است. فرزندانش برای بزرگداشت یاد پدر این بنا را بر مزار وی بنا نموده‌اند.

موقعیّت جغرافیایی تکیه

این تکیه از جنوب به تکیه‌ی شیخ محمد تقی رازی (مادر شاهزاده)، از شمال به مدرسه‌ی شهید ردّانی‌پور، از مشرق به خیابان سعادت‌آباد محدود می‌شود.  

عالم مدفون در این تکیه

شیخ مرتضی حجّت نجفی:

فرزند آیت‌الله شیخ جمال‌الدین نجفی، وداماد شیخ محمدتقی نجفی (آقا نجفی)، متوفّی 1386 ق. ملقّب به «عمادالاسلام» عالم فاضل، محبوب و خوش اخلاق که مورد علاقه و احترام مردم بود. نزد علمای بزرگ اصفهان از جمله حاج آقا منیرالدین بروجردی، حاج میر محمدصادق خاتون‌آبادی، حاج آقا نورالله نجفی و پدر بزرگوار خویش شیخ جمال‌الدین نجفی کسب علم نمود. وی در تمام طول عمر مردم را با اخلاق فاضله و سخنان دلنشینش موعظه می‌نمود. مردم از هر طبقه و گروهی به او و سخنانش علاقه داشتند. (1)

پی‌نوشت‌ها:

1. مهدوی: سیری در تخت فولاد، ص 107.

منبع مقاله :
عقیلی، سیداحمد، (1391)، تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی، تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ ششم.